Nasaan ang siyam?

Ika-28 linggo ng karaniwang panahon, 10 Oktubre, sanggayong C, LUKE 17:11-19
   “Nasaan ang siyam?”

   Ito ang tanong matapos pagalingin ni Hesus ang sampung ketongin.  Isa lamang ang bumalik upang magpasalamat sa kanya.  Hindi pa ito Hudyo kundi Samaritano.  Marahil, akala ng mga Hudyo na si Kristo’y kababayan nila at hindi na kailangang pasalamatan.

   Sa anumang kabutihang natanggap natin ay dapat lamang magpasalamat, lalo na sa Diyos na pinupunuan tayo ng mabubuting bagay. Kung bibilangin ang mga biyayang natanggap natin walang tayong ibang masasabi kundi pasasalamat sa Diyos at sa mga taong tumulong sa atin.

   “Maraming Salamat Panginoon.    Napa-kabuti Mo sa amin. Dagdagan Mo ang aming pagiging mapagkumbaba upang parati kaming nakatuon sa Iyo, nagpapasalamat sa mga biyayang Iyong walang sawang binibigay sa amin.  Kung kami man po ay hindi nakapagpasalamat, Kayo na po ang bahalang magpuno ng aming kakulangan upang huwag kaming matulad sa siyam na walang pagpapasalamat!” (Fr. Maico Rescate)

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Buhay na pananampalataya

Image
Ika-5 Linggo ng karaniwang panahon MATEO 5:13-16 Kung matutupad lamang natin ang mga nakasaad sa mga pagbasa, walang maghihirap sa ating kapwa.  Ngunit bakit hindi natutupad ito?  Ang sanhi ay nasa kawalan ng kalidad ng pagsasabuhay ng ating pananampalataya. Saad ni Santiago, “Ang pananampalatayang walang gawa ay patay.”  (Santiago 2: 17)  Kung ang pananaw natin sa pananampalataya ay pagbabasbas lamang at hindi lumalabas sa apat na sulok ng simbahan, at kung tayo’y nananalangin ngunit wala naman tayong ginagawa, walang saysay ang pananampalataya natin. Sa ebanghelyo, hinanamon tayo ni Hesus na maging asin ng lupa at liwanag ng mundo.  Magagawa lamang natin ito kung tayo’y puspos ng Espiritu Santo, may matibay na pananampalataya na nakikita sa ating mga salita at gawa sa ikababago ng buhay natin at ng ating kapwa. Ang pananampalataya’y natututunan, isinasabuhay, at nakapagbubuo ng komunidad.  Iyan ang mensahe ng mga Obispo ng Pilipinas sa Taon ng...
Read more

Manalangin lagi, huwag manghinawa

Ika-29 linggo ng karaniwang panahon, 17 Okt. 2010, sanggayong C, LUKE 18:1-8 Huwag tayong tumigil sa panalangin. Minsan, alam natin na pinapakinggan ng Diyos ang mga panalangin natin.  Ngunit kadalasan, naiisip din natin na tila  natutulog Siya at hindi sinasagot ang mga dasal natin.    Nakikinig ba talaga ang Diyos sa atin? Bakit kaya matapos nating ipagdasal ang mga minamahal natin na gumaling, wala pa ring nangyayaring mirakulo; na sana makapasa tayo sa board exam natin ngunit bagsak pa rin.    Iminumungkahi ni Hesus na tayo’y magdasal gaya ng pagdarasal ng babaeng balo na hindi tumigil sa kanyang pagnanais na makamit ang katarungan dahil sa pagkamatay ng kanyang asawa. Ibinigay ng hukom ang katarungang hinihingi dahil sa pagpupumilit nito.    Alam ng Diyos kung ano ang nararapat at mabuti para sa atin. Kaya minsan “ OO” ang tugon Niya sa ating panalangin, minsan naman ay “ Hindi” o hindi pa ngayon.  Ang mahalaga lamang ay nananatili ...
Read more

Buhay Kabanalan

Image
Ika-6 Linggo ng Karaniwang panahon Mk. 5: 38 - 48 Sa Ebanghelyo, pinalalalim ni Hesus ang bawat pagkakaintindi ng tao ukol sa pagsunod sa batas ng Diyos: “Narinig ninyong sinabi, ‘Mata sa mata at ngipin sa ngipin.’ Ngunit sinasabi ko sa inyo, huwag ninyong paghihigantihan ang masamang tao. Kung sinampal ka sa kanang pisngi, iharap mo rin sa kanya ang kaliwa.” Sa ating kapanahunan, kapag ang isang tao’y banal, tila siya’y kakaiba at hindi nakikiayon sa nakararami.  Katanggap-tanggap sa kultura natin na “tayo’y tao lamang”.  Dalawa ang bunga ng pananaw na ito:  una, maaaring maisip na hindi na maaaring maging banal ang tao; ikalawa, kung sakaling siya’y banal, tila likas siyang banal at nanggaling sa isang banal na pamilya.  Sa dalawang halimbawang ito, nawawala ang isa at pinakamahalagang sangkap ng buhay-kabanalan - ang Diyos ang pinagmulan at patutunguhan ng buhay - kabanalan.    Paano natin maisasabuhay ang tunay na kabanalan? Una, ang kabanala’y...
Read more