Ika-29 linggo ng karaniwang panahon, 17 Okt. 2010, sanggayong C, LUKE 18:1-8 Huwag tayong tumigil sa panalangin. Minsan, alam natin na pinapakinggan ng Diyos ang mga panalangin natin. Ngunit kadalasan, naiisip din natin na tila natutulog Siya at hindi sinasagot ang mga dasal natin. Nakikinig ba talaga ang Diyos sa atin? Bakit kaya matapos nating ipagdasal ang mga minamahal natin na gumaling, wala pa ring nangyayaring mirakulo; na sana makapasa tayo sa board exam natin ngunit bagsak pa rin. Iminumungkahi ni Hesus na tayo’y magdasal gaya ng pagdarasal ng babaeng balo na hindi tumigil sa kanyang pagnanais na makamit ang katarungan dahil sa pagkamatay ng kanyang asawa. Ibinigay ng hukom ang katarungang hinihingi dahil sa pagpupumilit nito. Alam ng Diyos kung ano ang nararapat at mabuti para sa atin. Kaya minsan “ OO” ang tugon Niya sa ating panalangin, minsan naman ay “ Hindi” o hindi pa ngayon. Ang mahalaga lamang ay nananatili tayong tapat sa kanya. (Fr. Maico Rescate)
Ika -22 ng linggo ng karaniwang panahon, sanggayong C, ebanghelyo: Luke 14:1,7-14 Larawan ay sa kagandahang loob ng canonglenn Nakakapabibigay ang Panginoon ng mga salitang kabalintunaan na may matitinding mensahe ukol sa ating buhay. Halimbawa, sinabi ng Panginoon, "Kung sino man ang magligtas ng kanyang buhay ay siyang mawawalan nito, ngunit kung sino ang mag-alay ng kanyang buhay alang-alang sa akin ay magkakamit nito." Ang ikalawa'y nasa ebanghelyo natin ngayon, "Ang nagpapakataas ay ibaba, samantalang ang mga nagpapakababa ay itataas." Bakit gumagawa ang Panginoon ng ganitong mga pangungusap? Ang sagot ay sapagkat tunay ang mga ito. Mas mainam ang puso ng isang mapagpakumbaba kaysa sa isang mapagmalaki. Sa isang mapagpakumbaba, ang Diyos ang kanyang itinataas. Katulad ni Pablo nang kanyang sinabi, "Hindi ako ang namumuhay sa akin kundi ang Diyos ang namumuhay sa akin." Sa isang mapagpakumbaba, ang pinahahalagahan niya ay ang kanyang
Ika-6 Linggo ng Karaniwang panahon Mk. 5: 38 - 48 Sa Ebanghelyo, pinalalalim ni Hesus ang bawat pagkakaintindi ng tao ukol sa pagsunod sa batas ng Diyos: “Narinig ninyong sinabi, ‘Mata sa mata at ngipin sa ngipin.’ Ngunit sinasabi ko sa inyo, huwag ninyong paghihigantihan ang masamang tao. Kung sinampal ka sa kanang pisngi, iharap mo rin sa kanya ang kaliwa.” Sa ating kapanahunan, kapag ang isang tao’y banal, tila siya’y kakaiba at hindi nakikiayon sa nakararami. Katanggap-tanggap sa kultura natin na “tayo’y tao lamang”. Dalawa ang bunga ng pananaw na ito: una, maaaring maisip na hindi na maaaring maging banal ang tao; ikalawa, kung sakaling siya’y banal, tila likas siyang banal at nanggaling sa isang banal na pamilya. Sa dalawang halimbawang ito, nawawala ang isa at pinakamahalagang sangkap ng buhay-kabanalan - ang Diyos ang pinagmulan at patutunguhan ng buhay - kabanalan. Paano natin maisasabuhay ang tunay na kabanalan? Una, ang kabanala’y galing sa Diyos Ama Tayong
Comments
Post a Comment