Bibliarasal

ika-18 linggo ng karaniwang panahon, sanggayong C pagbasa: Lukas 12: 13 - 21 Sa simula pa kung papansinin ang ginawa ng magsasaka, mali na kaagad ang kanyang desisyon.  Bakit siya magpapagawa ng masmalaking kamalig at itatambak doon ang ani? Kakainin ba niya lahat yon? E paano kung magkabukbok?  Paano kung huminto na ang tibok ng kanyang puso? Ngunit tila may pinatatamaan ang Panginoon sa kwentong ito, isang pananaw o orientasyon ng pagkimkim, na bandang huli'y nakamamatay, hindi nakabubuhay. Sa taong kimkim ng kimkim, hindi ito kuntento sa buhay.  Sa paghangad niyang siya at ang kanyang pamilya'y mabuhay, pinagkakait niya ang kanyang kapwa ng buhay sa katatago nito ng kanyang kayamanan.  Wala siyang oras sa pagtulong sa kapwa.  Wala siyang binibigay na atensyon.  Ang taong ito'y baog. Dinadala niya ang mga tao sa kamatayan kasama niya. Kaya ano ang kalooban ng Diyos?  Naaalala ko ang simpleng panalangin, "Ama namin."  Sinasabi, "Bigyan ...

Ika-17 linggo ng karaniwang panahon, sanggayong C, pagbasa:  Luke 11:1-13 Sa mga panahon ng ating buhay naramdaman na ba natin ang nag-uumapaw na pagmamahal ng Diyos?  Ibig sabihi'y sumosobra sa lahat ng bagay.  Una, binayaran na ni Kristo ang lahat ng ating pagkaautang natin sa Diyos at pinatawad tayo sa lahat ng kasalanan.  Ikalawa, patuloy niya tayong binibigyan ng biyaya kahit hindi tayo karapat-dapat sa mga ito.  Sino ba tayo para mahalin ng Diyos? Sana kahit paano, mapukaw sa ating puso na kailanman hindi tayo karapat-dapat sa mga biyaya ng Diyos.  Ang maaari nating gawin ay alagaan at hindi balewalain ang mga biyayang ipinagkakaloob sa atin.  Ikalawa, gamitin na natin ito ng tama para sa ikauunlad ng buhay ng tao.  Kailanman hindi naging atin ang mga yaman na ito.  At ikatlo, nawa'y magamit natin ang mga bagay na ito para sa ikaluluwalhati ng Diyos at mapakilala Siya sa lahat ng tao.  At nawa'y hindi natin ikahihiya ang Diyos...

Ika 18 ng Hulyo, ika- 16 linggo ng Karaniwang Panahon, sanggayong C, Pagbasa:  Lk. 10: 38 – 42 Ang kwento ni Marta at ni Maria ay kasunod sa talinhaga ni Hesus tungkol sa Mabuting Samaritano. Ang pagpapakita ng habag sa taong nakahandusay sa daan ay kanyang pagpapakita ng pagmamahal sa taong nangangailangan na walang kinikilingan.    Si Marta at Maria ay kumakatawan sa dalawang pagpapakita ng habag at pagmamahal.    Si Maria ay nagpakita ng pagmamahal sa pamamagitan ng pakikinig sa salita ni Hesus.  Siya ang kumakatawan sa mapanalanging bahagi ng Simbahan.    Si Marta nama’y abala sa paghahanda sa pangangailangan ni Hesus.  Siya ang kumakatawan sa kawanggawa ng Simbahan sa ngangailangan.    Sina Marta at Maria ay kumakatawan sa pagmamahal at habag sa sangkatauhan.   Kung baga ang pagmamahal ay di lamang salita kundi sa gawa.  (Fr. Maico Rescate)

 Ika-15 linggo ng karaniwang panahon,  Sanggayong C Pagbasa: Luke 10:25-37 Ano ba ang tunay na kapitbahay?  May kwento ng isang taong nahulog sa kanal.  Sabi ng Usi: Ay, nahulog siya sa kanal! Uzi: Hihihi, nahulog siya sa kanal. Realist:  May kanal. Optimist:  Kaya mo yan. Pessimist:  Wala nang pag-asa yan. News reporter:  Ngayong nahulog ka sa kanal, anong nararamdaman mo? City official:  May permit ka bang mahulog sa kanal? Mathematician:  Gaano kaya kalalim ang kanal? Doktor:  Baka maimpeksyon ka sa kanal. Pari:  May tatlong punto akong ipaliliwanag tungkol sa kanal. BIR:  Nagbayad ka na ba ng tax para isara ang kanal? HESUS:  Kunin mo ang aking mga kamay. Ang ebanghelyo ay self-explanatory:  tulungan natin ang ating kapwa; nalugmok na, tulungan natin siya.  Hindi kailangan ng pormula.  Sabi ni Hesus, "Alinman ang inyong gawin sa pinakamaliit sa inyong kapwa, ginawa rin ninyo sa Aki...

Ika-14 linggo ng pangkaraniwang panahon, sanggayong panahon C, Ebanghelyo: Lukas 10: 1-12, 17-20 Ang mga katagang "Puno ang ani" ay nagsasaad na sa pagdating ng panahon, walang-kaduda-kaduda ang pagiging mabunga ng lahat ng pinaghirapan ng Panginoong Hesukristo - ang kaligtasang laan niya para sa atin.    Ngunit bakit kaunti ang mga manggagawa?  Hindi ba sila naaakit sa dami ng bunga?  Pinakikita ng Ebanghelyong ito ang mga dahilan ng bakit kaunti ang mga manggagawa at kung paano pa ito dadami kasama ng dami ng ani. Ang una'y masyadong nalulong na ang tao sa mga alalahanin ng mundo at hindi ang kaligtasan ng Diyos.     Ikalawa, hindi siya tumutulong sa pagpapalaganap ng kapayapaan sa mundo.  Hindi mapayapa ang mundo dahil ang tao'y hirap, gutom, walang trabaho, may sakit, at biktima ng inhustisya.  Kung hindi lang gahaman ang tao sa kanyang sarili, mas may panahon siyang tumulong sa kanyang kapwa sa pagbibigay ng pagkain, trabaho, at buh...