Posts

Showing posts from February, 2011

Buhay-kabanalan

Ang pinagmumulan ng kasalanan ay kung inihihiwalay ng tao ang kanyang kabanalan sa Diyos sapagkat siya'y tao lamang.  Ito'y maling paniniwala sapagkat taong lahat ay nilikha ng Diyos ayon sa Kanyang wangis.  Nararapat lamang na umasa ang Diyos na tayo'y magiging banal tulad niyang ganap sa kabanalan. Pinalalim ito ni Kristo sa pagsasabuhay ng isang bagong batas na mashigit pa sa mga kinamulatang pagsunod nito.  Hindi lamang sa huwag gawan ng masama ang kapwa, nais niya na pagwagian ang karahasan sa kapwa sa pamamagitan ng pagpapatawad at pag-ibig.  Mariin niyang binanggit na hindi lamang ang mga kaibig-ibig ang mahalin kundi pati na rin mga kaaway at ang mga nagpapahirap sa atin.  At ikatlo, nais niyang maging higit pa sa ginagawa nating paglilingkod sa Diyos sa pamamagitan ng pagmamahal natin sa ating kapwa ng walang inaantay na kapalit.  Utang natin ang lahat ng ito sa Diyos na unang nagpatawad at nagbigay ng buhay sa atin.  At kung siya'y banal, nararapat lamang

Pagtupad sa batas ng Diyos

Ika- 6 na linggo sa pangkaraniwang panahon, Sanggayong A, Pagbasa: Mt. 5: 17 - 37 Si Kristo ang kaganapan ng batas; hindi niya tinutulan ito; mas lalo pa niyang ginanap niya ito.  Ngunit tinuturuan tayo ni Kristo na ang pagiging Kristiyano ay mas higit pa sa external na pagtupad sa batas.   Sapagkat nais ni Kristo na tayo'y maging ganap na ating pag-ibig sa Ama, nais Niyang ipaalala sa atin na kailanman hindi pinahihintulutan ng Diyos na tayo ay magkasala kaninuman, hindi lamang sa gawa kundi sa isip at puso.  Hindi lamang sa pisikal na pagpatay sa kapwa tayo nagkakasala kundi sa pagpatay sa kanila sa ating isipan at kung patuloy natin silang sinisiraan sa ating kapwa.  Hindi lamang sa aktuwal na paghihiwalay ng mga mag-asawa nagkakasala ang tao sa Diyos kundi sa kung sinuman ang naghahangad na makiapid sa iba sa kanyang isipan. Ang kabanalan nati'y dapat maging salamin ng kabanalan ng Diyos, walang labis, walang kulang.  At nawa'y nababanaag ito sa isip, sa salita