Posts

Showing posts from November, 2010

“Ituwid ang daan!”

Ika-2 linggo ng Adbyento, 5 Disyembre, 2010, sanggayong A, Matt. 3: 1 - 12 Sinabi ito ni Juan Bautista upang ihanda ang mga tao sa pagdating ng Mesias.  Paghahanda tungo sa tuwid na daan ay ang pagsisisi sa ating kasalanan. Ang paglilinis ng sarili ay paghahanda sa isang ating darating na Panginoon. Bibisita ang Diyos sa kanyang bayang pinili upang iligtas sila.    Hindi alam ni Juan kung sino ang darating.  Dahil sa siya’y napakamakapangyarihan, ang  tingin ni Juan sa kanyang sarili ay hindi siya karapat-dapat upang maghanda sa kanyang pagdating.    Ang paghahanda ni Juan ay may dalang kasiyahan dahil bibisita ang Diyos sa pamamagitan ng isang banal tagapagdala ng balita.    Ang isang darating ay susubukin ang tao kung kaya nitong magbago sa pamamagitan ng pag-amin ng mga kasalanan at pagsisihan ang ito tungo sa pagbabago.    Ang pagtanggap ng kasalanan, pagsisihan ito at mangakong magbago ay sang-ayon sa tuwid na daan na ating pinaghahandaan.   (Fr. Maico Rescate)

Maging laging handa

Unang linggo ng Adbyento, 28 Nobyembre, sanggayong A, Matt. 24: 37 - 44 Sinabi ng mga dalubhasa sa Biblia na ang mga kuwento sa ating ebanghelyo ngayon ay hindi hula tungkol sa “katapusan ng mundo”. Hindi rin ito pangtakot sa mga tao kundi mga katangian ng kuwento tungkol sa pagdating ng Diyos. Kung saan ang mga taong takot sa mga pangyayari o maaring mangyayari ay umaasa na lahat ng ito ay maisaayos sa pamamagitan ng kamay ng Diyos. Nariyan ang Diyos upang iligtas ang mga taong may pananalig sa kanya. Hindi Niya sila pababayaan.    Sa katunayan dadalawin Niya ang mga tao sa panahong di natin alam. Kaya kailangan natin maging handa dahil ano mang oras Siya darating, tulad ng isang magnanakaw.    Kaya maging handa lagi tayo. Sabi nga ni San Ignacio de Loyola, “Buksan natin lahat ang ating pandama, tainga, mata, kamay, dila, ilong, pati kalooban, upang parati tayong handa na  mamalayan ang Kanyang Pagdating.   Gawing masigla at masayang paghihintay ang Kanyang pagdating!  Tulad ng mg

Kristong Hari

Dakilang Kapistahan ng Kristong Hari, 21 Nobyembre, sanggayong C, LUKE 23: 35 - 43 Pag-ibig ang susi ng kaligtasan.  Ang pag-ibig ng Diyos ang bumubuhay sa atin; kaya mahalin natin ang ating kapwa katulad ng pagmamahal niya sa atin. Ang pag-ibig ng Diyos ang mag-uudyok sa ating upang lumabas sa ating komportableng pamumuhay at harapin ang mga pagsubok ng buhay; pag-ibig ang dahilan kung kaya’t lalabas tayo sa ating mga pamilya upang mahalin ang mga mahirap mahalin, lalo na yaong naghihirap at nag-iisa.  Pag-ibig ang sanhi kung kaya’t iaalay natin ang ating oras, talento at kayamanan upang tulungang makatayo muli ang mga kapatid nating nalugmok sa lupa dahil sa kahirapan.    Sa panahon ngayon na kung kailan ang kahiligan ng tao ay magkimkim at paglingkuran ang kanyang sarili; gunitain natin na may isang hari ginamit ang kanyang kapangyarihan sa kababaang loob, nakiisa sa ating abang kalagayan, at hinarap ang kanyang kamatayan, mahango lamang tayo sa kasalanan.  Ang pag-i

Kaya mo ba maging tunay na Kristiyano?

Ika-33 linggo ng karaniwang panahon, 14 Nobyembre, sanggayong C, LUKE 21: 5-19 Gaano kadali ang maging Kristiyano sa panahon ngayon?  Alam na natin ang sagot: mahirap, lalo na kung ang mga alalahanin ng mundo ang bumabalot sa ating pang-araw-araw na buhay.   Ngunit si Kristo ay mas higit pa sa alinmang alalahanin ng buhay.  Siya ang susi ng tunay na buhay.  At habang napapalayo tayo sa Kanya lalo lamang nagkakalat ang ating buhay.  Kaya suriin ang mga sumusunod:  mas aakapin kaya natin ang pagkadalita at kapayakan, dahil alam natin na ang tunay na kayamanan ay nasa langit?  Handa ba tayong linisin ang ating puso at kamtin ang kapayapaan ng Diyos kaysa malunod sa mga pang-araw-araw na alalahanin ng mundo?  At kaya kaya nating ialay ang lahat sa buhay natin alang-alang sa kaharian ng langit, ang sundin ang kalooban ng Diyos, at hanapin ang Kanyang presenya sa ating pang-araw-araw na buhay?    Kung sisikapin nating gawin ang mga ito, magdiwang tayo, sapagkat sa lakas niya ang lakas

Buhay at puro buhay lamang

Ika-32 linggo ng karaniwang panahon Cycle C Di kaya katakataka na kahit kamatayan natin ay may buhay?  Sa atin lamang ito sa panampalatayang Kristiyano. Eto ang pagninilay: 1. Pag-asa - kung kahit kamatayan natutungo sa buhay, eto ba ang tema ko?  Kahit akala ko ako ang pinapatay ng aking kapwa dahil sa chismis, sa maling pag-aakala, misunderstandings, nasaktan, buhay pa rin ba ang tema ko? 2. Pagmamahal: Ikalawa, tungkol sa buhay, ang tunay na buhay ay kung ako at ang aking kapwa ay buhay, hindi ako lamang.  Kung ako lang ang nais mabuhay, ngunit sa proseso, pinatay ko ang aking kapwa, pinapulis ko siya, siniraan ko siya, maaring naligtas ko ang sarili ko.  Ngunit hindi ako makakawala sa Diyos sa anumang aking ginawa sa aking kapwa. 3.  Pananampalataya:  Ikatlo, maaari ko bang pagkatiwalaan ang Diyos na lahat ng kanyang ginagawa sa akin ay tungo sa buhay, kahit na ito'y sa sakit?  Kung ganon naman pala, maaari rin kaya na ang tema ng aking buhay ay nadulutan ko ng buhay an