Pagbabahaginan

ika-18 linggo ng karaniwang panahon, sanggayong C
pagbasa: Lukas 12: 13 - 21

Sa simula pa kung papansinin ang ginawa ng magsasaka, mali na kaagad ang kanyang desisyon.  Bakit siya magpapagawa ng masmalaking kamalig at itatambak doon ang ani? Kakainin ba niya lahat yon? E paano kung magkabukbok?  Paano kung huminto na ang tibok ng kanyang puso?

Ngunit tila may pinatatamaan ang Panginoon sa kwentong ito, isang pananaw o orientasyon ng pagkimkim, na bandang huli'y nakamamatay, hindi nakabubuhay.

Sa taong kimkim ng kimkim, hindi ito kuntento sa buhay.  Sa paghangad niyang siya at ang kanyang pamilya'y mabuhay, pinagkakait niya ang kanyang kapwa ng buhay sa katatago nito ng kanyang kayamanan.  Wala siyang oras sa pagtulong sa kapwa.  Wala siyang binibigay na atensyon.  Ang taong ito'y baog. Dinadala niya ang mga tao sa kamatayan kasama niya.


Kaya ano ang kalooban ng Diyos?  Naaalala ko ang simpleng panalangin, "Ama namin."  Sinasabi, "Bigyan mo kami ng makakain sa araw-araw."  Una, kailangan malaman niya na ang pagkain ay hindi nagtatagal.  Kailangan na niyang ibahagi ito sa kanyang kapwa upang hindi mapanis at hindi rin siya magkasakit.  Tinadhana ng Diyos na mamuhay tayo nang sapat sa araw-araw.

Ang tema ng Panginoon ay pagbabahaginan.  May yaman ka, meron ako, meron siya.  Lahat ng meron ay pinagbabahaginan.  Lahat ay nagbibigay at lahat ay tumatanggap.  Ano ang pangangailangan ng tao?  Pera? Ipagbahaginan ito.  Talento?  Ibahagi natin ito.  Oras? Ibahagi natin ito.  Mas magiging masaya ang buhay dahil sa pag-ibig walang nagugutom o naghihirap.


Ikatlo, huwag mo nang ipagpaliban ang pagbabahaginan.  Huwag sabihin, "Sa dulo na lang ako magbabahagi, babawi na lang ako sa dulo."  Ang problema naimbak na.  Kaya tama ang prinsipiyong ikapu.  Alinman na natataggap kong biyaya, ibibigay ko ang ikapu noon.  Makita natin kung paano bababa ang kahirapan sa ating kapwa.

Comments

Popular posts from this blog

Manalangin lagi, huwag manghinawa

Maging mapagkumbaba

Buhay na pananampalataya