Pananampalataya at Pag-ibig

Ika-20 ng Hunyo, 2010,  ika-12 Linggo ng Karaniwang Panahon, sanggayong panahon C, Pagbasa: LUKE 9 : 18 - 24

Nalaman natin sa mga alagad sa pamamagitan ni San Pedro kung sino si Jesus.  Siya ang Kristo ng Diyos.  Mahalaga ito sapagkat ang pagkakilala ni Jesus ay siyang daan tungo sa matatag na pananampalataya.
   Ngunit ang pananampalataya ay kailangang bigyang  buhay ng pag-ibig at ito’y nangyayari sa pagsunod sa kanyang mga utos.  Sa pagsunod nito’y ipinapakita natin ang ating pagmamahal sa Diyos.
   Paglimot sa sarili ang unang hakbang tungo sa pagmamahal sa kanya.  Subalit dito pa lang ay marami nang sagabal.  Sa lahat na may pananampalataya na laging sumusunod sa kalooban ng Diyos, naryan ang mga tulong-spiritual na magbibigay-lakas upang maging matatag ang katapatan natin sa Panginoon.
   Kahit ang mga pang-araw-araw na mga pasanin sa buhay na animo’y mga mabibigat na krus ay nagiging magaan at tuluyang naghahatid ng kasiyahan dahil sa biyayang naghihintay, ang buhay na walang hanggan sa kaharian ng Diyos.  (Fr. Dingdong Penolio)

Comments

Popular posts from this blog

Manalangin lagi, huwag manghinawa

Maging mapagkumbaba

Buhay na pananampalataya